Oud-leerling Laura Hermans publiceert dichtbundel

Luister hier naar Laura die voordraagt uit eigen werk. Of bestel meteen de hele bundel. 'A Year Ago Today' is te koop via de site: laurahermans.com of via bol.com.

In de rubriek 'succesvolle oud-leerlingen' dit keer aandacht voor Laura Hermans (vwo 2015). Hen was een van onze eerste tto-leerlingen en dat heeft hen geen windeieren gelegd. Laura's liefde voor de Engelse taal uit hen in prachtige gedichten, die gebundeld en uitgegeven zijn onder de titel 'A Year Ago Today'. Deze debuutbundel verscheen eind 2021. Momenteel werkt Laura als online redacteur bij GroenLinks, schrijft poëzie voor zichzelf en schrijft soms als freelancer voor anderen. Wij vroegen Laura naar de totstandkoming van diens debuut als Engelstalige dichter en naar diens keuze voor tto op Durendael.

Keuze voor tto

Laura: 'Ik heb altijd al interesse gehad in de Engelse taal. Wellicht vanwege het halfjaar dat wij in Engeland woonden toen ik 7 jaar oud was, wellicht omdat het grootste deel van de media die we consumeren Engelstalig is, wellicht omdat de taal zo breed gesproken is en het je kans op connectie met allerlei verschillende mensen enorm vergroot. Waar de aantrekkingskracht ook vandaan kwam, zodra ik leerde dat tto bestond, wist ik zeker dat ik dit wilde volgen om vloeiend in het Engels te worden.' En dat is gelukt!.

Onderdompeling werkt

Op onze vraag of tto moeilijk is, antwoordt Laura: 'Ik zou het niet moeilijk willen noemen, maar het is wel wennen. De eerste maanden waarin je in het diepe wordt gegooid, voelen wat ongemakkelijk en onwennig. Je moet je ervoor openstellen dat het leren van een taal door middel van onderdompeling begint met veel vallen en opstaan. Als je daar eenmaal doorheen bent, raak je vanzelf aan al het Engels gewend. De eerste keer dat je in het Engels droomt is misschien nog schrikken, maar het went vanzelf.'

Gedichten in de kantlijn

Laura weet nog precies hoe hen de poëzie heeft ontdekt, en hoe diens eerste eigen bundel tot stand is gekomen. ‘Vanaf het eerste moment dat ik de Engelse taal begon te beheersen, schreef ik kleine gedichtjes of mooie zinnen in de kantlijn van mijn schriften tijdens de les (sorry, lieve docenten). Hier is de reis naar het schrijven van een eigen dichtbundel eigenlijk al begonnen. Veel van die schriften liggen nu nog steeds ergens in een bureaula te verstoffen.

De Amerikaanse droom

Na Durendael ben ik International Media and Entertainment Management (nu Creative Business) gaan studeren in Breda. Weer een Engelstalige opleiding met internationaal karakter. Toen een leraar van mij daar een buitenschoolse schrijfgroep startte, is de liefde voor poëzie echt ontpopt. De dag nadat ik afstudeerde, ben ik naar Noord-Amerika gevlogen. Mijn plan: in Canada gaan wonen en een boek schrijven. Ik schreef inmiddels meer dan ooit. In een bar in Denver hield ik mijn eerste voordracht voor onbekenden. Met je eigen poëzie een connectie maken met een publiek is een onbeschrijfelijk gevoel.’

Niet schrijven is niet ademen

‘Uiteindelijk wil je als schrijver mensen raken. Het boek vlotte nog langzaam, maar de poëzie kwam vanzelf. Toen ik in Canada zag hoeveel poëzie ik de afgelopen tijd had geschreven, was er maar een logische conclusie: iets uitgeven. Ik maakte een selectie, liet het proeflezen door trouwe vrienden en oud-docenten, vond een eindredacteur, liet het vormgeven, afdrukken, en bouwde een website voor de verkoop. Dit proces was lang en niet makkelijk. Toch weet ik zeker dat ik het weer zal doen. Voor mij is niet schrijven als niet ademen.’